===
در برابر عشق مي سوزم ، در برابر عاشق مي سوزم ،

در برابر قلب داغ ديده مي سوزم ،

در برابر بزرگي ،بلند نظري ، سخاوت ، شجاعت ، پاکي ، علم ، خلاقيت ،

فداکاري و حق طلبي مي سوزم

و در برابر علي (ع) مي سوزم ، در برابر حسين (ع) مي سوزم ،

در برابر محمد (ص) و عيسي (ع) و موسي (ع) مي سوزم.

در برابر بزرگان مي سوزم ، در مقابل کمال مي سوزم ، در مقابل زيبايي مي سوزم ،

در مقابل خدا و خلاقيت بي نظيرش مي سوزم.

اوه ، خدايا با اين قلب سوزان چه کنم ؟ چگونه بر اين آتش سوزان خاکستر بپاشم ؟

براي تسکين يک درد بايد دردي بزرگتر خلق کرد.

براي مداواي يک عشق بايد عشقي بزرگتر آفريد تا عشق اول را تحت الشعاع قرار دهد.

بنابراين براي جبران سوختن بايد سوختني بزرگتر و عميق تر به وجود آورد

تا آرامش نصيب آدمي گردد؛

ولي سوختني که سر تا پاي وجود و هستي انسان را بسوزاند ،

دل و روح و جسم او را خاکستر کند و از درد و غم و سوزش چيزي باقي نگذارد.

هرچه سوختني است يکجا بسوزد. حتي احساس را بسوزاند که ديگر سوزشي احساس نکند.

حتي وجود را بسوزاند ، حتي سوزش را بسوزاند ...

براي چنين سوختني معبودي بزرگ لازم است. معبودي که روح ، قلب و جسم آدمي را

در يک لحظه بسوزاند؛ آن طور که انسان را جذب کند که به کلّي محو و نابود گردد و ديگر

چيزي از خود احساس نکند.

آرزو دارم خود را به چنين معبودي بسپارم، روح و قلب و جسمم را در اختيار او قرار دهم

و او با آتش عشق آنچنان خرمن هستي ام را بسوزاند که يکباره نيست و نابود گردم و از

زير بار دردها و غم ها و سوزش ها برَهَم

و اين استراحت و آرامش من است.

---

اين متن از وب :

http://chashmekhoda.blogfa.com/
است

سر بزنيد

به اين سنگر